Het is midden in de nacht als ik voor de zoveelste keer wakker word. Dit keer is het niet vanwege mijn moeder, die wel vaker huilend en smekend voor haar leven naast mij in mijn bed kwam liggen. Nee, dit keer kwam ze met de mededeling dat de net nog zeer actieve (vooral met zijn handen enzo) stiefvader zichzelf had opgehangen, aan de muur, met eenzelfde soort touw waarmee ik die middag nog buiten had gespeeld.
Lees meer…
“Hey, Engels prinsesje: hoe is ie nou?” Lees ik op mijn telefoon terwijl ik met mijn kop in de voorjaarszon in een open dubbeldeksebus door London rijd. Daar ben ik voor mijn werk. Tijdens de rit zuig ik alles op wat ik zie: de bruisende straten, de rode telephone boots en de weidse parken in fel groen. Mijn gedachten schieten terug naar zijn vraag. Een vraag waarvan ik de diepere laag direct begreep, hij was er immers bij: de week ervoor.
Lees meer…